Vorig jaar ging ik op vakantie naar Kopenhagen en Malmö. Vooraf ging ik er van uit dat ik qua bier niet heel erg aan mijn trekken zou komen. Bier is in Scandinavië vaak niet te betalen en Denemarken en Zweden stonden bij mij niet echt bekend als bierlanden. Totdat een collega van mijn plannen hoorde. Hij was een aantal keer in Denemarken op vakantie gegaan en had zelfs een dagboekje bijgehouden met de bijzondere biertjes die hij daar aantrof. Volgens hem stonden er gangpaden vol met Deense biertjes. Ik baalde er gelijk van dat we met het vliegtuig gingen en ik dus niet zo veel mee zou kunnen nemen.
Aangekomen in Kopenhagen ging ik driftig op zoek. Bij elk café keek ik op de bierkaart (dat doe ik eigenlijk standaard) en elke (kleine) supermarkt liep ik even door. Maar dat viel even vies tegen. Ik moet toegeven, ik ben vooral in het centrum van de stad gebleven, maar het bierwalhalla dat ik had verwacht, kon ik niet vinden. In de cafés werden naast het Deense Carlsberg vooral Engelse biertjes geschonken. En in de supermarkten waar ik kwam hadden ze wel wat Deense bieren staan, maar niet de aantallen waarvan ik ga watertanden.
Uiteraard heb ik er wel een aantal meegenomen naar mijn hotelkamer. Toch reisde ik enige dagen later licht teleurgesteld naar Malmö. We zouden er drie dagen blijven, en ach, zonder bier vermaak ik me ook wel. De eerste dag een Zweeds pilsje gedronken bij het eten. Niet spannend, maar ook niet verkeerd. Op een gezellig plein in het zonnetje is een pilsje natuurlijk helemaal prima. Maar op de tweede dag ontdekte ik een biercafé. En dat café zat ook nog eens om de hoek bij ons hotel!
Het was rond lunchtijd en het café was nog dicht. Door de ramen zag ik zeker twintig tapkranen blinken. Met een mooi vooruitzicht voor de komende twee avonden liep ik verder. Die avond kwamen we pas laat terug bij ons hotel na een lange intensieve dag. Moe plofte ik op bed neer. Ik had geen puf om nog naar het café te gaan. Maar morgen…
Onze laatste vakantiedag ging traag voorbij. Heel bewust gingen we vroeg eten om zo vroeg mogelijk van al dat lekker bier te kunnen gaan genieten. Rond 19.00 uur liepen we richting het café. Ik maakte al plannen welke van de twintig biertjes ik links zou laten liggen en welke ik zeker wilde proberen. Op de deur van het café hing een briefje: ‘vandaag gesloten’. Ik heb nog nooit een kater van zo weinig bier gehad…